Μια από τις πιο γνωστές φράσεις του Τσάρλι Τσάπλιν θεωρείται από αρκετούς ως η πιο συγκινητική!
Η φράση ήταν:
«Αγαπώ να περπατάω στη βροχή επειδή κανένας δεν μπορεί να καταλάβει ότι κλαίω».
Στην άλλη άκρη της Γης, ο μεγάλος λαϊκός ποιητής της Κρήτης από τα Ανώγεια, Γιώργης Σταυρακάκης ή Μιχαλόμπας όπως ήταν το παρατσούκλι του, είχε γράψει:
“Νύχτα μ’ αρέσει αμοναχή να πορπατώ να βρέχει,
που κλαίω και το δάκρυ μου δε φαίνεται πως τρέχει.
Λιάζει την ώρα που γελάς και όντε (όταν) δακρύζεις βρέχει,
και όντε (όταν) κοιτάζεις χαμηλά η μέρα φως δεν έχει”.
Όπως φαίνεται, η ποίηση, η έμπνευση και ο καημός δεν έχουν σύνορα!
